Już od czasów średniowiecza jarmarki stanowiły podstawę wolnego handlu. Organizowano je w stałych miejscach i terminach. W Polsce jarmarki rozpowszechniły się początkowo, jako forma wymiany hurtowej głównie płodami rolnymi między producentami i kupcami. Z czasem przeistoczyły się w praktyczną formę handlu detalicznego. Władze danego terenu miały obowiązek nadzorować prawidłowość dokonywanych transakcji na jarmarkach i targach.
Jarmarkom przypisuje się bardzo ważną rolę w rozkwicie miast. Sprowadzały one kupców z różnych części kraju, którzy z czasem osiedlali się w miejscach stałego handlu.
Współczesne jarmarki mają zasięg lokalny i stanowią pewien rodzaj atrakcji miejskich, imprez , festynów m.in.: Jarmark św. Dominika w Gdańsku, Jarmark Jagielloński w Lublinie, Targi Bożonarodzeniowe we Wrocławiu czy Jarmark Świętojański w Krakowie.
Dziś w ramach kolejnej odsłony prezentacji z cyklu „Polskie tradycje, zwyczaje i obyczaje”, przedstawiamy fragmenty jarmarku łowickiego. Uczestnicy WTZ wystąpili w strojach regionalnych, a tłem do inscenizacji była stara, drewniana chata w Lgocie Wolbromskiej oraz rekwizyty pozyskane przez instruktorów. Przygotowaniem kostiumów zajęła się pracownia krawiecka, natomiast konstrukcję stołu wraz z zadaszeniem wykonano w pracowni stolarskiej.
