Do pełnej realizacji zadań wynikających z opieki i edukacji osób niepełnosprawnych konieczne jest zorganizowanie przestrzeni ukierunkowanej na ich aktywność z uwzględnieniem statusu ich dorosłości – tak zorganizowaną przestrzeń stanowią pracownie, których jednym z ważniejszych elementów jest poszanowanie własnej i cudzej pracy, kształtowanie wrażeń zmysłowych, przeżyć emocjonalnych, motywacji i gotowości do działalności praktycznej, poznawanie i przeżywanie przez wychowanka piękna przyrody jako miejsca hortikuloterapii (ogrodoterapii).W terapii za pomocą ogrodów (hortiterapii) wykorzystuje się pracę fizyczną osób niepełnosprawnych z deficytami rozwoju intelektualnego. Została rozpowszechniona w Stanach Zjednoczonych i na zachodzie Europy. Polega na urządzaniu ogrodów i terenów zielonych przystosowanych dla osób niepełnosprawnych intelektualnie, które uczestniczą w uprawie i pielęgnowaniu roślin. Wpływa to pozytywnie na ich funkcjonowanie psychospołeczne i fizyczne. Poprzez uczestnictwo w pracach ogrodowych nasi wychowankowie będą obcować z przyrodą przez co mają szansę stać się pełnoprawnymi, współodpowiedzialnymi członkami wspólnoty opiekującej się ogrodem.
Programy terapii ogrodniczej są zróżnicowane i zależą od dostępnego zaplecza ogrodniczego, a przede wszystkim potrzeb i możliwości wychowanków. Programy te można podzielić na trzy grupy:
- zawodowe – pomagają naszym wychowankom nauczyć się w jaki sposób pracować i oddziaływać na rośliny znajdujące w ramach zagospodarowanej „zielonej przestrzeni”. Zajęcia prowadzone w ramach projektu: „Zielonym do góry” w pracowni ogrodniczej Oddziału Przysposobienia do Pracy będą wpływały na podniesieni kwalifikacji zawodowych naszych podopiecznych związanych z pracą ogrodnika.
- terapeutyczne – stosowanie doznań wzrokowych, węchowych, słuchowych, dotykowych poprzez wykonywaną pracę i obserwacje zmieniającej się przyrody w ramach zagospodarowanej przestrzenie wokół OREW.
- społeczne – nauka kooperowania w grupie, poprawi sferę werbalną poprzez wzajemne komunikowanie się w trakcie wykonywanej pracy, nawiązywanie kontaktów interpersonalnych w czasie pracy, umożliwiające łatwiejsze włączanie naszych wychowanków w życie społeczne.
