Rodolfo Castillo Morales opracował własną koncepcję leczenia dzieci i dorosłych z zaburzeniami neurologicznymi. Koncepcja ta jest często stosowaną metodą rehabilitacji zaburzeń funkcji okolicy twarzy i ust, dla pacjentów wykazujących zaburzenia oddychania, połykania, ssania, żucia, nadmiernego ślinienia, nieprawidłowego rozwoju szczęki lub ułożenia żuchwy i języka. Castillo Morales rozwinął Ustno-Twarzową Terapię Regulacyjną korzystając z doświadczeń własnych i kontaktów z B. Bobath oraz V. Vojtą. Za pomocą metody Castillo Moralesa mogą być rehabilitowane wszystkie neuromotoryczne zaburzenia strefy ustno-twarzowej od pierwszych dni życia dziecka. Metoda łączy w sobie rehabilitację sensoryczną, metody aktywizowania mięśni mimicznych w siedmiu obszarach twarzy oraz leczenie ortopedyczno-szczękowe. Terapia polega na stymulacji rozwoju oraz normalizacji procesów motoryczno-sensorycznych. W trakcie terapii prowokowane są prawidłowe, fizjologiczne ruchy języka oraz mięśni jamy ustnej, twarzy i szyi. Normalizacji ulega napięcie mięśnia okrężnego ust, mięśni gardła i języka, co w efekcie pozwala na zaistnienie prawidłowego odruchu oddychania, ssania, połykania, żucia, oraz prawidłowego ułożenia i czynność języka, a w efekcie na prawidłową artykulację.
Metoda leczenia wykorzystywana jest głównie:
- u niemowląt z zaburzonymi funkcjami ssania i połykania,
- w zaburzeniach motoryki obszaru ust i twarzy w zespole Downa, Pradera Willego, Beckwitha Widemanna, Angelmana, Aperta, Williama, w Sekwencji Pierre-Robin, w Syndromie Moebiusa, w różnego typu porażeniach mózgowych,
- przy rozszczepach wargi i podniebienia, bądź po operacjach twarzy,
- w porażeniach nerwu twarzowego,
- przy asymetrii twarzy,
- przy niewydolności domykania ust i słabej kontroli ślinienia,
- przy zaburzeniach artykulacyjnych i dysfonii.
Wśród pozytywnych skutków stosowania tej metody do najważniejszych należą:
- domknięcie jamy ustnej,
- prawidłowe ustawienie szczęki względem żuchwy,
- cofnięcie i podniesienie języka,
- normalizacja napięcia mięśni języka, warg, podniebienia,
- zahamowanie bądź zmniejszenie nadmiernego ślinienia,
- uaktywnienie bądź polepszenie funkcji pokarmowych jak ssanie, połykanie, gryzienie, żucie,
- poprawa funkcji oddechowych,
- poprawa artykulacji,
- poprawa symetrii twarzy.
(opracowano na podstawie materiałów informacyjnych o metodzie)
